21 Mart Dünya Şiir Günü 2008 Şiir Bildirisi
Şiir Günü için Oben Güney Şiiri
Şiir Bildirisi 2008
AHMET OKTAY
ŞİİR: “DİLİN İÇİNDEKİ YABANCI DİL”
Şiirin iç çekişinde ya da haykırışında duyduğumuz, varlığın ve varoluşun sesidir. Eğer şiir, en derin metafizik kaygıları olduğu kadar, en güncel politik istekleri de dile getirebiliyorsa, bu ; hem toplumsal etkinliğimize hem de tinsel beklentilerimize ait oluşundandır.
Şiiri bir biçim sanatı olarak tasarlamak ya da tanımlamak, onu bir içerik sanatı olarak da tanımlamaktır. Biçimi olmayan hiçbir öz ve vice versa; özü olmayan biçim yoktur. Sadece ilişkiler ve karşıtlıklar vardır şiirde. Evet’le hayır arasında diyalektik bir gidiş geliş, Şiir budur.
Şiirsel imge, tam da Hegelci/Marksçı anlamda, karşıtların birliği ve çözülüşüdür. Tam da bu yüzden, şiirden hem her şey, yani tinsel ve toplumsal yaşamımızın olumlu ve olumsuz ögeleriyle dolmuş bütünlüklü görünümünü dillendirmesini hem de hiçbir şey olmamasını, yani göndergesiz bir söylem kurmasını bekleriz.
Ama son kertede şiir, Pindaros’tan bu yana, toplumsala gömülüdür (socially embedded) ve toplumsal olarak düzenlenmiştir (socially regulated).
Şiir, belirsizlikle doludur. Şair, başladığı bir şiir hakkında bir ön düşünceye sahip olsa bile, şiirinin bütününün ne olacağını bilmez. Şiir, bir yerde bilinçdışı ile bağlantılıdır. İrish Murdoch, şiirin “doymak bilmez her yerde oluşundan” söz eder. Evet, her yerdedir şiir.
Şiirsel dil, sınırları iyice belirgin bir şey’in ya da bir duyumun, betimi değil, bir haline geliş’in dilidir. Deleuze/Guattari ikilisinin sözleriyle, şiir “dilin içindeki yabancı dildir”
Ahmet Oktay
******************************
Oben Güney
Tevfik’ e
= BRECHT’ İ DÜŞÜNÜRKEN=
“İnan” demek yetmiyor inandırmaya.
İnanılan yaşamak için var edilir.
Eğer İNSAN sadece düşüncede kalmışsa;
Dünyayı ve kendini yaşamayacaktır.
Oben GÜNEY
27 Haziran 1993
İstanbul
-Bu şiir; Oben Güney’in yazdığı son şiir. Belirtilen tarihten altmış bir gün sonra aramızdan ayrıldı. Son ayları sağlığının çok kötü olduğu ve artık umutların bittiği dönemlerdi. Adıma yazılan bu şiir; benim için yaşantımda aldığım en büyük armağan. Onur duyuyorum! Yaşamını sanat’a adamış Oben GÜNEY’in, son şiirini hemen yakınındaki bir İNSAN’a yazması, şiirin; yine onun gibi yaşamı benzerlikler taşıyan BRECHT’İ DÜŞÜNÜRKEN BAŞLIĞINI TAŞIMASI; yaşamının ve sanatının nasıl bir son’la noktalandığının; biz, yaşayanlar için önemli ve anlamlı bir göstergesidir. (*)
Tevfik Yalçın
evetbenim
(*) Oben Güney, ek bilgi, sitemiz: Tiyatro/Sanatçı-Oben Güney