Berke Hitay: Obua ve Fagot dünyasının kalbi New Yok ta attı


http://www.notacini.com/files/andante96.pdf#page=84

Obua ve Fagot dünyasının kalbi New Yok'ta attı
İstanbul Devlet Opera ve Balesi Orkestrası fagot sanatçısı Berke Hitay'dan IDRS konferansı izlenimleri
 
      Geçtiğimiz Ağustos ayında, senelerdir üyesi olmakla birlikte, faaliyetlerini ancak uzaktan takip edebildiğim IDRS’nin (International Double Reed Society/Uluslararası Çift Kamışlı Çalgılar Derneği) ABD’de düzenlediği konferansa katılma olanağı elde ettim. Yola çıkmadan önce bu beş günlük konferansta önemli bir deneyim kazanacağımın az çok farkındaydım ama orada yaşayacaklarımın mesleki vizyonumu ne kadar zenginleştireceğinden henüz habersizdim.
      IDRS 1971 yılında ABD’nin Michigan Üniversitesi’nde obua ve fagot odaklı olarak kurulmuş bir dernek. Dernek her yaz düzenlediği konferanslarla, öğrencisinden profesyoneline dünya üzerindeki pek çok çift kamışlı tahta üflemeli icracılarını bir araya getiriyor. 56 ülkeden 4,400’ün üzerinde üyesi olan IDRS gelişmiş ülkelerin ulusal çaptaki çift kamışlı çalgı dernekleriyle işbirliğine giren, alanındaki en kapsamlı organizasyon olarak biliniyor. Üç ayda bir yayımlanan dergisinde makale, teknik araştırma, yeni icra teknikleri ve duyurulara yer vererek üyelerini bilgilendiren IDRS’nin 43’üncü konferansı bu yıl 5-9 Ağustos günleri arasında New York Üniversitesi (NYU) Steinhardt Kültür, Eğitim ve İnsan Gelişimi Okulu’nun ev sahipliğinde gerçekleştirildi. Konferansın başındaki isim olan, NYU Steinhardt Çift Kamışlı Çalgılar Bölüm Başkanı Matthew Sullivan’dan, organizasyon üzerinde üç yıldır çalışıldığını ve bu yıl IDRS tarihinin en yüksek katılımlı konferansına ev sahipliği yapacaklarını öğrendim.
      Üniversitesi kampüsünün Washington Square Park etrafındaki konumundan dolayı, New York’un muhteşem atmosferinin tam ortasında beş günlük yoğun bir konferansın keyfini çıkarma şansına eriştim. Konferans kapsamında, sayıları 78’i bulan enstrüman yapımcıları ve tamircileri, distribütörler, kamış yapımı için gerekli olanlar dahil pek çok malzemenin perakendecisi, konferansın fuara ayrılan dört katında ürünlerini sergilediler. Ayrıca dokuz farklı mekânda eş zamanlı yapılan etkinliklerde toplam 93 resital, 27 söyleşi, 17 ustalık sınıfı, 6 atölye çalışması ve (enstrümancılara özel yoga yöntemlerinden, yok olan abanoz ormanlarının nasıl kurtarılacağına uzanan çeşitlilikte) 19 beden-ruh sağlığı semineri düzenlendi. Yarışmalar da yok değildi bu görkemli etkinlikte. Bir genç müzisyen yarışmasının yanı sıra bu yıl fagot dalında düzenlenen Gillet-Fox Yarışması’na da yer verilmişti. Milan Turkovic ve Gordon Hunt yönetiminde verilen beş gala konserinde ise, dünya çapında isim yapmış ünlü solistler sahneye çıktı. Caz fagotistleri Michael Rabinowitz ve Paul Hanson’ın yanı sıra caz oboisti Jean-Luc Fillon’un Subculture adlı mekandaki gece session’ları ise konferansı renklendiren güzelliklerdi.
      Tüm bu etkinlik sağanağında her şeye yetişebilmenin boş bir çaba olacağını kısa süre içinde farkettim. Zaten konferanstaki ilk anlarım; odalar ve sergi alanları arasında mekik dokuyan, konser salonlarını dolduran yüzlerce insanın hepsinin oboist ve fagotist meslektaşlarım olduğunu bilmenin şokunu atlatmakla geçti. Tüm etkinliklere katılmanın imkansız olduğu beş gün içinde, Washington Square Park’ta verilen günbatımı konserinde Zürich Tonhalle Orkestrası solo fagotisti Matthias Racz’ın, (bestecinin doğumgünü olan 8 Ağustos akşamında) yorumladığı muhteşem Jolivet konçerto, IDRS eski başkanı oboist Nancy Ambrose King’in Scott McAllister-Grunge’ın konçertosuna getirdiği büyüleyici dünya prömiyeri, New York Filarmoni solo fagotisti Judith LeClair’in görkemli Mozart konçertosu, New York’un fagot babası Frank Morelli’nin tüm konferansı noktalayan Weber konçerto yorumu, ne olursa olsun kaçırılmaz anlar arasındaydı. Finaldeki gala konserinde Gillet-Fox ödül sahibi olan gencecik Sebastian Stevensson’un parlak Hummel konçertosu, programdaki tek orkestrasız eser olmasına rağmen solo fagotuyla koca bir orkestraya bedel performans çıkartan Pascal Gallois ve onun unutulmaz Berio Sequenza’sı, üzerimde derin iz bırakan diğer performanslardı. IDRS, gala konserinden önce Washington Square Park’ta obua ve fagot yorumcularından oluşan bir flashmob gösterisiyle New York halkını da unutmadığını gösterip onlara güzel bir sürpriz yaptı. Çaldıkları parçayı tahmin etmişinizdir: Frank Sinatra’nın meşhur New York-New York’u!..
      1000’in üzerindeki katılımcısı ve konserlerde sahneye çıkan 286 sanatçısıyla bu yıl New York’a uğrayan IDRS’nin 2015 yılı konferansı Japonya’nın başkenti Tokyo’da düzenlenecek.
      IDRS ile ilgili daha fazla bilgi almak ve derneğe üye olmak için: www.idrs.org
İstanbul Devlet Opera ve Balesi Orkestrası fagot sanatçısı Berke Hitay’dan IDRS konferansı izlenimleri

Sayfa düzeni: Tenise Yalçın evetbenim

tenise@evetbenim.com
Bilgi: Berke Hitay/ İstanbul Devlet Opera ve Balesi Orkestrası Fagot Sanatçısı

Haber İçerik: Alıntı:/ Andante Klasik Müzik Dergisi, Sayı: 96/ sayfa:84

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir