SUNU
Bu böyle son değildir, ağaç uğultusuna karışan yaşantımda;
Çekip gitmeli artık, uzağın kentlerine ıssız kumsallarımdan…
Görerek izlerimi, desinler fısıltıyla, benden sonra gelenler;
“Tan sürüsü geçmeden omzunda güneşi, insan geçmiş buradan”
23.Şubat 1961. Esk.
Perşembe
ADELE’ E ŞARKILAR
Bir yorgun adam geçer yanından
Ölümü karanfil gibi tutmuş, göstermez
Hürriyetini, yalnızlığı için kullanır
Bakar mısın arkasından Adele Fernandez?
Yüreği yıkılmış manastırlara benzer
Gözlerinde, unutulmuş ilahiler duyulur
Söyler bakire rahibeler, susar herkes
O ölü rahibeler, o beyaz rahibeler
Sende susup dinler misin Adele Fernandez?
Beklenir sanki biri, özlenir, hatırlanır
Gelmiyen yıllardır çok yakınlardan
Ölü gömülür ama, sonsuzdur Hades
Sürer mi sevgi ses gibi, çiçek gibi
Ağaçlarda kuşlarda Adele Fernandez…?
Belki konar dallarına ölümün, bir kuş
Yavaş yavaş çiçekli geceler olur
Belki varamadığı yerden adamın
Belki de bahçendeki ağaçlarda kim bilir,
Öter durur
Öter durur
Öter durur.
Söyle bana ne zaman insan ölmez ?
Ne zaman
Adele Fernandez ?
7 Eylül 1975
Krakow
Oben GÜNEY
KRAKOV/POLONYA: Florıanska Caddesi ve Kent Meydanı
OBEN GÜNEY ÖZGEÇMİŞ: "Ben, benim böyle geçmişimi…"
ŞİİR KAYNAK:
Oben Güney web Sitesi
(Kurucusu ve Genel Yönetmen Tevfik Yalçın)
http://obenguney.com/haber/kategoriler.asp?KATID=2
Fotoğraflar (Ağaç:Sarı yapraklar) Tevfik Yalçın