Sevgili arkadaşlarım, dostlarım, yoldaşlarım;
Solda Aphrodite sağda Selene ve ortada athanato agave.
Teşekkürler hayat…
Benim doğum günüm 5 Eylüldü. Sağ olasınız, var olasınız, 1 Eylülden başladınız, 10 Eylül tarihine kadar bu özel ve güzel günümü kutladınız, ben ve sizler birlikte kaç kez bir araya gelerek kutladık.
İnsanın unutulmaması, anımsanması ve birbirinden güzel dileklerle onurlandırılması ne güzel …
Çeşitli konvansiyonel ve sosyal medyalarda, telefon ve Messenger’ da, Twitter, WhatsApp, Facebook ve Instagram’da… başka iletişim araçlarıyla doğum günümü kutlayan herkese gönülden teşekkürler ederim.
Sizlere, hepinize bu güzel duygu ve dilekleriniz için ayrı ayrı teşekkür etmek isterdim. Ancak sayı o kadar çok olunca facebook uygulamaları bunu olanaksız kılıyor ve buna geçit de vermiyor. O nedenle bu şekilde genel bir yol seçtim. Lütfen bağışlayınız.
Bu gönül doygunluğun üzerine yazacağım her sözün aslında yetersiz kalacağını da biliyorum.
Ben hepinizi çok sevdiğimi söylemek ile yetineceğim.
Geçirdiğim yıllarda edindiğim deneyimler sizlerle daha güzel şeyler yapmak için, daha büyük sevgiler yaratmak için kötülüklerle, çirkinliklerle, yanlışlıklarla, haksızlıklarla boğuşmak için birer güç ve umut kaynağı olacaklardır.
21 Ağustos tarihinde eşim evin salonunda, balkonunda yeni bir yaşına girmenin telaşı ve heyecanını yaşarken gördüğümde, onu uzaktan seyrederken kalemimle gazetenin bir köşesine çiziktirdiğim şiirimsi birkaç dizeyi ona ithaf etmenin ötesinde genelleştirerek kendi doğum günüme de taşıyorum.
Sizler, hepiniz iyi ki varsınız, sizler var oldukça ben de var olacağım. Sizleri hep seveceğim. Sizlerin sevgisi ile daha da çoğalacağım.
YAŞ GÜNLERİ
Ne güzel, yaşıyoruz
Demir aldık, açıldık sonu görünmez enginlere
Yaş aldık, diş söker gibi yaşlar aldık zamandan
Yolumuza yoldaş dostlar kazandık
Yaşlanmak ne güzel
Yaşlanmadan, yaşlanamadan çekip gitmek,
götürülmek de vardı hesapta
O yüzden şükür dedik, şükrettik yaşama
Şairin dediği gibi, ağlamadık, burkulup kalmadık
Acıları bal eyledik
Aşkta kusur etmedik
Sevdik kurdu kuşu, topal karıncaya baston olduk
Doğan güne sevindik, batan güne hüzünlendik
Gördüğümüz her çiçeğin dalına, yaprağına, rengine, kokusuna gönül verdik
Şairin dediği gibi, henüz son sözümüzü söylemedik
Maceranın en tutkulu anı henüz geçilmedi
Yarım bırakmak yok işimizi
Yaşıyoruz daha da yaşayacağız
Biz bu yolun sonunda parlayacak yıldızı göreceğiz
Sayfa Düzeni: Tenise Yalçın evetbenim/
İçerik: Ali Can Polat facebook sayfasından alıntı